d41

Eğer bir gün,
hayatından çıkarsam eğer,
hiçbir şey eksilmeyecek.
Ve sen,
hiçbir şey hissetmeyeceksin.
Ve bir gün,
beni düşünürsen eğer,
hatırlayacak hiçbir şey bulamayacaksın geride.
Ama gülümse,
gülümse ki senden nefret edebileyim,
yapmadığın ve yapamadığın her şey adına.
Sonsuz ve solmayacak acımı dindireyim,
diye aldanayım,
unutabildim diyerek,
bütün hayal ettiğim sahtelikleri.
Acı ve sen,
dinmeyeceksiniz,
gücüm yetmeyecek.
Ama bir gün,
becerebilirsem eğer,
nefretim bütün her şeyi bitirecek.
Kin ve öfke kusacağım,
verdiğim solukla önce seni,
sonra herkesi boğacağım.
Bir şarkı yazıp ağlayacağım.
Sonra, bekle ki geleyim,
seni,
alemi,
rüzgarı,
dinginliğini,
isteklerini,
aşklarını,
bakışlarını,
ve bütün yalanlarını,
ve sonunda yine seni...